Hondenschijt

*begin frustratie*

Al heel lang ben ik van plan om een blog te schrijven over mijn frustraties van hondenschijt, maar het is alweer even geleden dat ik er last van heb gehad (lees: erin gestaan of doorheen gereden met buggy), dat ik eigenlijk weer vergeten was wat voor een hekel ik heb aan hondenpoep op straat!

Je begrijpt natuurlijk wel dat het vandaag helaas weer gebeurd is, want anders zou mijn frustratie nog steeds gezakt zijn en had je nu geen blogje gelezen over deze ergenis.
Vanochtend moest ik even boodschapjes doen met de kleintjes en het was een beetje bewolkt/regenachtig en dan ben ik al een beetje huiverig. Uiteraard ook voor eventuele regenval terwijl we bezig zijn met onze overtocht van ons huis naar het winkelcentrum, maar vooral ook omdat de hondenpoep lijkt op te leven als het zulk weer is. Als het namelijk zonnig is, dan droogt de poep snel uit en kan ie niet zoveel kwaad meer. En aangezien onze trip het snelst is via het "parkje" bij ons achter de flat, dan weet je al dat je zeker een aantal drollen tegen gaat komen.

Meestal zit Jayms in de buggy en loopt Quinten gewoon zelf. Hij mag van mij ook niet op het gras lopen, omdat ik weet dat veel honden daar hun behoefte doen. Vind ik ook niet ideaal omdat veel kinderen daar voetballen, maar okee, honden moeten natuurlijk wel ergens hun behoefte kunnen doen dus dat vind ik dan niet erg. Ik waarschuw wel altijd dat hij op moet passen voor poep, maar het is een kind en heel hard rennen is natuurlijk leuker dan slalommen om drollen heen.
Waar ik wel een hekel aan heb, is als honden hun behoefte doen op het voetpad. Ik begrijp dat het niet de schuld is van de honden zelf, weten zij veel, maar de baasjes van zulke honden vind ik wel asociaal. Het kan altijd gebeuren dat je hond op het voetpad poept, maar heb dan wel het fatsoen om de drol op te ruimen, zodat ik niet met een satestokje de poep tussen Quintens (ook nog eens voetbal met veel profiel)schoenen uit hoef te schrapen!!



*Okee, einde frustratie* ;)