Nieuw bed en ADO

Zondag is mijn papa alweer 59 jaar geworden! Van harte gefeliciteerd met je verjaardag, ik hoop dat je een leuke dag hebt gehad!

Van de week ben ik gezellig weer een keer uit eten geweest met vrienden en deze keer eens niet bij ShabuShabu, want ik vind sushi heel erg lekker (vooral alle grillgerechten), maar had het nu wel weer ff gezien met alle vis en rijst dus vandaar dat we deze keer weer eens voor tapas gingen.
Maar dan wel een tapasrestaurant met het ShabuShabu-concept genaamd LaCubanita in Delft.
De deal was voor 17,50 onbeperkt tapas eten exclusief drank en dessert. Nou, daar houden wij natuurlijk van, op z'n Hollands ouderwets volstouwen dus dit was vast op onze buik geschreven. Op de menukaart (een soort folderboekje) stonden meer dan 50 soorten tapas in alle soorten en maten en de gewenste kon je dan opschrijven op een bierviltje, 2 tapas per persoon per keer.
Maar er stonden zoveel lekkere dingen op, dat we er maar een aantal gedeeld hadden, zodat we meer konden proeven.
Het was echt superlekker, vooral de rucolasla met feta en vijgen was jammie. Ik heb wel 8 tapas gegeten en ook nog een dessert, ik was helemaal stuffed en was in totaal maar 27,25 kwijt. Best een leuke prijs dacht ik zo.. :D

Verder hebben we afgelopen zaterdag de babykamer verkocht. Helemaal fijn natuurlijk, want nu is het meer een kinderkamer en niet een halve baby- en een halve kinderkamer meer, al moet ie nu nog wel een beetje aangekleed worden, hier en daar.
Voor Quinten hebben we nu een nieuw bed gekocht bij de Ikea, gewoon een eenpersoonsbed en Jayms slaapt nu in Quintens peuterbedje.


Quinten op z'n nieuwe bed

Het is wel meteen een ander gezicht omdat de kast en de commode ook weg zijn en dat merk je ook wel qua opbergruimte. Ik wilde eigenlijk een ladekast van dezelfde serie als het peuterbedje en de kledingkast van Q halen, maar die vond ik best wel duur toen ik zag dat ik ie best wel klein was, dus daar hebben we maar even mee gewacht.

Ze hadden namelijk ook weer een nieuwe serie kasten en die zijn ook heel mooi, maar weer aan de dure kant, dus daar moeten we nog even over nadenken.


Qua slapen gaat het nu wel weer iets lastiger met Jayms natuurlijk. Hij heeft nu een bedje waar ie uit kan klimmen en dat doet ie nu dus ook steeds. De eerste avond kwam ie er wel uit, maar ging Quinten vlak na hem naar bed dus toen bleef ie wel liggen en de 2e nacht was ie zo moe dat hij er ook niet uitkwam.
Alleen gisternacht had hij niet heel veel zin om te gaan slapen dus hij kwam er steeds uit en heb ik hem met de techniek die ik in het verleden ook bij Quinten heb toegepast (steeds weer terugleggen zonder te praten), geprobeerd om in bed te houden. Het nadeel daarvan is alleen dat het een tijd duurt voordat het werkt. Bij Quinten heeft het ook iets van 2 weken geduurd voordat ik hem naar bed bracht en hij ook daadwerkelijk bleef liggen en in het begin was ik soms wel 2 uur bezig met hem terugleggen, maar het heeft me geen windeieren gelegd, want nu gaat hij zonder problemen naar bed zonder eruit te komen.
Gisteren heb ik alleen de fout gemaakt om tijdens dat proces Quinten ook naar bed te brengen, waardoor ze samen een feestje gingen bouwen dus volgende keer eerst J naar bed en laten slapen voordat Q gaat.
Ff investeren en hopelijk gaat J daarna ook net zo makkelijk als Q weer naar bed..

Om de meubels te kunnen vervoeren, had Bas een busje van z'n werk meegenomen. Dat vond Quinten natuurlijk helemaal geweldig, hij vind de bus van Kees ook altijd zo interessant dus mocht ie lekker mee naar de Ikea. Achteraf hadden we er wel spijt van, want hij liep steeds weg en wilde overal spelen en Bas wilde juist snel weg, want die heeft een hekel aan de Ikea. Maar uiteindelijk zijn we gelukkig geslaagd en hebben we wat we wilde hebben, een bed voor Q.
Maar die bus hadden we natuurlijk het hele weekend en ik wilde er natuurlijk wel even een stukje in rijden, want dat heb ik nog nooit gedaan en alle ervaring is weer mooi meegenomen.
Dus toen zaterdag Bas en Sanne hier waren en er bier gehaald moest worden, zijn Sanne en ik even naar de c1000 gereden. Een mooi klein stukje om ff te oefenen en het gevoel te krijgen. Alleen bij het parkeren had ik hem in z'n vrij gezet en toen reed ie naar voren, was ik vergeten om de handrem erop te zetten, alleen, ik kon hem niet vinden.. Gelukkig was Sanne zo slim om te zeggen dat ik hem in z'n 1 moest zetten, want op die manier reed ie niet weg. We dachten dat er dan vast geen handrem in zat, leek ons wel vreemd, maar ja, we zagen hem niet. Pas bij het uitstappen zag ik dat ie gewoon aan de zijkant van de stoel zat, lekker slim weer, hahaha..
Eigenlijk viel het rijden best wel mee, het rijdt niet echt anders dan een gewone auto, je zit alleen wat hoger en parkeren is lastiger.

Afgelopen zondag zijn we naar de ADO familie dag 2010 geweest samen met Bas, Sanne en de kids. Mijn moeder wilde voor Q's verjaardag graag een ADO-shirtje kopen, maar dat was niet meer te verkrijgen en die mevrouw zei dat eigenlijk de enige mogelijkheid om een shirt te kopen was, was op de fandag. Dus een goede reden om te gaan en een shirtje voor Q te scoren.


Quinten en Mitchell

Voor J hebben we maar geen shirtje gehaald, ten eerte waren ze er niet in z'n maat en hij toont verder ook niet echt interesse voor voetbal, het enige wat hij met een bal doet, is erop zitten dus dan haal ik liever wat andere leuke shirts voor hem.
Een broekje hadden ze helaas niet, wel sokken dus die hebben we wel meegenomen. Een leuk wit broekje past ook goed bij het shirt en de sokken.

Ik heb al verteld dat ik sinds een tijdje twitter heb en ik begin het steeds leuker te vinden. Zo blijf ik steeds op de hoogte wat mijn vrienden en familie doen (als ze iets twitteren dan) en ik volg ook een paar celebrities zoals Johnny Depp, maar ook Gonny, de eigenaresse van één van mij favo blogs en ook 2 zussen (Pixiwoos) die make up artist zijn, vaak met beroemde mensen werken en regelmatig gave tutorials op YouTube zetten. Je kan ook op elkaar reageren en als ik in mijn tweet een @ voor iemands naam zet, dan ziet die persoon dat ik iets over hem/haar geschreven heb.
Zo zag ik toevallig dat Sam van Pixiwoos (de makeup-artisten) al 1999 tweets geschreven had, dus ik twitterde naar haar dat haar volgende tweet, haar 2000ste zou zijn. En toen kreeg ik als reactie van haar dat ik helemaal gelijk had en dat ze me bedankte voor het melden. Toch best grappig dat je op die manier "contact" hebt met bekende mensen.

Vorige week heb ik ook getwitterd dat we een uitnodiging hadden gekregen om te kijken bij een eengezinswoning in de wijk Oosterheem. Ik heb nu een jaartje een woningpas aangevraagd bij Woonnet Haaglanden. Toendertijd bedacht ik me ineens dat het misschien wel handig was, omdat dat waarschijnlijk de enige manier voor ons is om aan een eengezinswoning te komen, daar we waarschijnlijk geen hypotheek meer kunnen krijgen, omdat we daarvoor te weinig verdienden.
Eigenlijk slaat dat nergens op, want je betaalt dan misschien wel meer hypotheek omdat je een duurder huis hebt, maar nu is onze hypotheek lager, maar zijn we nog steeds net zoveel geld kwijt, omdat we VVE moeten betalen. Maar door één of andere stomme regel mag je niet meer dan zoveel procent (weet ff niet meer hoeveel, dacht iets van 26) van wat je verdient kwijt zijn aan huur/hypotheek, terwijl we daar nu dus ook overheen gaan door die VVE.
Achteraf gezien misschien wel slim geweest, want nu heb ik de diagnose MS en weet ik niet of je uberhaupt wel een nieuwe hypotheek kunt krijgen.
Anyway, ik reageer dus regelmatig op woningen, alleen nu is het weer wat lastiger omdat we nu in een categorie vallen waarbij we alleen op hele dure huizen kunnen reageren, omdat we teveel verdienen voor alle andere woningen. Slaat ook weer nergens op, want zo wordt je gedwongen om in een duur huis te zitten, met als gevolg dat we dadelijk weer bijna niks overhouden. Maar das voor latere zorg.
Bij deze uitnodiging waren we 3e (niet zo moeilijk, er hadden er maar 11 gereageerd) en kregen dus een uitnoiging waarop we konden reageren als we interesse hadden en kijken kan dan als de andere 2 mensen het huis afgewezen hebben.
Het is wel een mooi huis als ik de plattegrond bekijk, 3 etages met beneden een woonkamer en keuken en tuin, op de 1e etage een 2e woonkamer met een vide (kan je naar beneden in de 1e woonkamer kijken) en een dakterras en op de 2e etage een badkamer en 3 slaapkamers.
Helaas weten we al dat dit niet ons huis gaat worden, omdat we toch eerst ons huidige huis moeten verkopen en dat zal nog wel even duren. Geeft niet, want we staan meestal pas 80e dus we hebben nog even de tijd om te verbouwen en ons huis te verkopen.

En als laatste nog even een foto van onze mooie nieuwe douchekop, namelijk eentje met LED-lampjes die steeds van kleur verwisselen als je aan het douchen bent. Ik heb het vanochtend geprobeerd en met het gewone licht uit, is het net discodouchen.
Quinten en Jayms vinden het ook helemaal geweldig, Q wil nu steeds douchen en ook bij J moest het licht uit en de deur dicht en die stond vrolijk te zingen onder de douche, weer een geslaagde actie van Bas.. :D


Onze spectaculaire nieuwe lichtgevende douchekop!

Read more...

Uitslagen bloedonderzoek

Alweer iets te laat volgens mijn planning van 1 update per week, maar beter laat dan nooit toch?! En het voordeel is is dat het naar alle waarschijnlijk vast wel weer een verhaal van aardig formaat wordt, gezien de hoeveelheid (nonsens) ik weer te vertellen heb.

Laat ik beginnen bij de uitslag van mijn bloedonderzoek een paar weken geleden. Een tijd geleden was ik al naar de dokter geweest voor mijn jeukende wimperranden. Toen dacht de huisarts dat ik waarschijnlijk een vorm van hooikoorts had en allergisch was voor pluisjes van een bepaalde boom. Daar had ik toen van die anti-allergiepillen voor gekregen, maar die werkten dus niet, de jeuk bleef gewoon vrolijk. Daarmee ben ik dus weer terug gegaan naar de huisarts samen met nog wat andere vage klachten en toen besloot ze om een algemeen bloedonderzoek te doen en een allergietest en ook had ik weer anti-allergische oogdruppels gekregen.
En de uitslag.... (tromgeroffel).... ik heb helemaal niks.. Op zich natuurlijk hartstikke positief, ware het niet dat ik nu dus nog steeds last heb van jeukende ogen, dat ik er rimpels aan over houdt en dat er van mijn, vroeger weelderige bos wimpers, niks meer overblijft. En ze wist ook niet wat het dan wel kon zijn, dus met andere woorden, pech voor mij.
Het algemene bloedonderzoek was ook goed, alleen mijn leverwaarden waren iets verhoogd, en daarvoor had ze naar mijn neuroloog gebeld, omdat dat ook een gevolg kan zijn van mijn medicijnen, maar de waarden waren maar zo'n klein beetje verhoogd dat het evenveel was als iemand die 2 glazen alcohol gedronken zou hebben, dus niks noemenswaardigs gelukkig.

Verder is donderdag de MS-verpleegkundige Iris ook weer langs geweest voor een check up en voor bijvulling van mijn prik-benodigdheden. Ze vroeg hoe het ging dus ik vertelde van alle gebeurtenissen in de afgelopen tijd en dat het best een stressvolle tijd is geweest. Ook vroeg ze of ik nog last van verschijnselen had gehad, omdat stress blijkbaar een hele grote trigger is voor mensen met MS. Dat klopt ook wel, want de keren dat ik een aanval gehad heb, kwam allebei de keren door grote stress op dat moment. Gelukkig heb ik er op dit moment geen hevige last van zoals vorige keer met gevoelsstoornissen, maar ik merk wel dat bv. mijn spieren steeds samentrekken, net als een spiertjj in je oog dat steeds trilt. Dat heb ik dus ook, maar dan in heel mijn lichaam, meestal in mijn rechterbeen en in mijn voet. Eerst wist ik niet zeker of dat door de MS kwam, want dat is soms wel moeilijk, van sommige dingen weet je nou echt niet of het door die ziekte komt of dat ieder ander mens dat ook gewoon heeft. Maar Iris zei me dat dat dus ook vaker voor schijnt te komen.
Ze was wel blij dat de Avonex blijkbaar wel goed z'n werk doet aangezien ik geen aanval heb gehad, maar ze zei wel dat ik, als het even kon, wel af en toe even rust moest nemen, want er is toch wel iets aan het rommelen gezien de spiertrillingen en de moeheid en dat als ik een keer oppas had, dat ik die tijd dan niet ging gebruiken om het huis te soppen, maar gewoon lekker even met een filmpje in bed ging liggen. Klinkt allemaal heel lekker, maar not really an option.. ;)
Verder vroeg ze ook nog, of ik veel last had van de warmte, want dat schijnt voor MS-patienten ook heel hinderlijk te zijn. Ik voel me soms wel wat moe, maar denk persoonlijk niet dat dat door de ziekte komt, maar gewoon door het weinige slapen. :)
Ik heb ook nog gevraagd of ik voor zo'n gevoelsstoornis ook opgenomen moest worden voor een prednisonkuur, maar dat hoeft niet, alleen als de aanval je belemmert, zoals uitval van een van de ledematen of voor last van je oog, dan wel.

Met mijn teen gaat het overigens wel weer goed, het is al lekker aan het helen, want het jeukt af en toe en ik kan er ook gewoon weer op staan.
Alleen als ik in de lotushouding zit, dan is het wel gevoelig en ook Jayms z'n volle gewicht op precies die 2 tenen voelt ook niet erg geslaagd, kan ik je vertellen.

De zindelijkheid van Quinten gaat echt super, hij wil zelf al niet eens meer een luier om, want dat is voor baby's en hij is al een grote jongen, aldus hemzelf.
We hebben hem ook al een paar keer meegenomen naar dingen toe zoals de supermarkt en dat is tot nu toe ook super gegaan. Hij gaat lekker zelf naar de wc, hoef hem ook niet te assisteren, alleen na het poepen wel, want dan wil ik liever zelf z'n billen afvegen. Dan weet ik tenminste zeker dat het allemaal goed schoon is.

Jaymsje wordt ook echt steeds groter, deze week komen er steeds hele (niet verstaanbare) verhalen uit, maar ook gewoon woorden, waarvan ik niet eens wist dat hij ze kenden, zoals kaas.
Hij zit momenteel in een fase waarbij hij graag stoute dingen doet, niet eens echt bewust, maar hij is erg nieuwsgierig en opent dan ook graag alle kastjes en laatjes en bestudeert en probeert ijverig alle inhoud, de deugniet. Gelukkig heeft ie een mama (me obviously) en 2 papa's (Bas en Quinten) om hem weer terecht te wijzen.

Quinten is ook echt een boefje, hij is niet zozeer stout zaols Jayms, want daar is ie te lief en eerlijk voor, maar hij heeft wel z'n grappige dingetjes.
Donderdag moest ik natuurlijk weer Avonex prikken en de dag erna heb ik er dan last van. Niet dat ik echt beroerd ben, maar wel een onrustig gevoel dus vandaar dat ik vrijdag altijd een grootverbruiker van paracetamol ben. Zo ging ik 's middags dus ook weer een pilletje nemen en Q zag dat dus die vroeg wat ik nam (want als het toevallig snoep was, dan wilde hij natuurlijk ook wel wat ;)). Dus ik legde uit dat mama een beetje hoofdpijn had en niet lekker was. Hij vond dat hij ook niet lekker was dus ik gaf hem een M&M als een pilletje voor hem. 's Avonds zei hij ineens tegen Bas; "papa, ik ben niet zo lekker, mag ik een pilletje?". Kleine snoepkont.. ;)
En hij is ook helemaal into de Power Rangers sinds hij een voorstukje heeft gezien op z'n dvd van Transformers-tekenfilms. Hij zegt altijd dat hij de rode Power Ranger is, want rood is z'n lievelingskleur. Hij maakt dan ook van die zwwaiende bewgingen met z'n arme, net als in de serie. Ik zal er wel eens een fimplje van proberen te maken, voor nu even een filmpje met de theme song.



Ook wilde ik nog even vermelden dat we onze box, kinderwagen en babykamer-meubels op marktplaats hebben gezet omdat we die toch niet meer gebruiken. De box en kinderwagen zijn inmiddels verkocht en op de kamer is ook al een paar keer geboden dus dat is wel lekker, kunnen we dat geld weer mooi gebruiken om een nieuw bed voor Quinten en een Mammut ladekastje te kopen, zodat J ook in een groot bed kan gaan slapen, nl. in Q's peuterbedje. Hij heeft er al een paar keer in geslapen en het gaat prima dus het wordt wel tijd.

En tot slotte nog even een leuk bericht, Bas 2 is weer lekker thuis bij Suzanne, Mitchell en Finn!! Hij is afgelopen vrijdag geopereerd en heeft zo'n ICD kastje gekregen en hij mocht meteen 's avonds al naar huis, nadat alle testen goed waren bevonden. Kunnen ze eindelijk met z'n 4tjes genieten!!

Read more...

Familie Eijsackers Pechvogel

Dit jaar, ben ik tot de conclusie gekomen, is geen best jaar voor de familie Eijsackers.. Op een één of andere manier zijn we allemaal pechvogels met al onze ziektes, kwalen en auwtjes.

Gisteren was moeder natuur maar weer al te enthousiast met et bewijzen daarvan (geef liever haar de schuld, dan mijn eigen klunzigheid natuurlijk ;))
De kleintjes waren gisteren zoals altijd weer lekker vroeg wakker en aangezien ik pas om 03.00 uur in slaap gevallen was, was ik nog best moe 's ochtends. Geen ramp zolang ik bezig blijf dus vandaar dat ik besloten had om ff het huis onderhanden te nemen. Zo had ik al al het karton klein gemaakt en in 1 doos gedaan zodat het woensdag makkelijk weggegooid kan worden. Ook alle vlaggetjes had ik al weggehaald en was bezig met de box uit elkaar te halen om te koop te zetten op marktplaats, want zo moelijk kon dat toch niet zijn, een box uit elkaar halen.
Nou dat heb ik geweten.. Het was idd niet erg ingewikkeld, gewoon een kwestie van schroeven losdraaien met een inbussleutel en dan alles uit elkaar halen.
Maar eerst moest de bodem eruit dus die was ik eruit aan het worstelen, door de vorm bleef ie een beetje haken maar op een gegeven moment had ik hem toch goed, alleen gleed hij uit mijn handen en viel dus vol op z'n kant tussen mijn tenen.
De buren zullen allemaal wel gedacht hebben, want ik schreeuwde een beetje hard.

Toen ik de schade wilde bekijken, schrok ik wel een beetje, want het was een gapend gat tussen mijn tenen, althans, zo zag het eruit vanuit mijn zicht. Ook begon de grond vol te lopen met bloed, dus ik was snel naar de douche gelopen om de wond schoon te spoelen en daarna heb ik snel Bas gebeld. Niet dat hij veel kon doen vanaf z'n werk, maar ik moest ff m'n verhaal doen. Ik moest er wel bij zitten, want ik werd helemaal eng van die wond en het feit dat het waarschijnlijk gehecht moest worden.
Bas had voor me geregeld dat Sanne op de kids kwam passen en had Kim gebeld om te vragen of ze met me naar de dokter wilde gaan en ook mijn ouders kwamen langs om eventueel Sanne af te lossen, die ook nog naar het ziekenhuis moest voor Bas 2.
Gelukkig viel het wel mee, ik hoefde geen tetanusprik omdat het thuis gebeurd was en het was gelukkig niet superdiep.
Door de onhandige plek besloot ze maar om de wond te plakken en dat was gelukkig in 5 minuten al gebeurd en konden we weer naar huis.

Ik mag er alleen niet teveel mee lopen omdat de wond dan weer open kan springen, dus ik strompel een beetje door het huis heen, helaas lukt het niet om weinig te lopen, met 2 kleine slavendrijvers in huis.. ;)
Het doet niet echt pijn, maar het voelt wel heel raar, alsof er iets heel diks tussen mijn tenen zit en mijn tenen zijn wel iets dikker en vandaag ook een beetje blauw aan het worden, maar dat geeft niet, zolang de wond niet gaat ontsteken.
Echt weer een gigantische lompe actie dus en dat bewijst maar weer dat mannen beter zulk werk kunnen doen, dus de volgende keer laat ik het lekker weer over aan Bas, hij is daar een stuk beter in, hahaha..

Afgelopen zaterdag vierde Kylie haar feestje dus Quinten was al helemaal zenuwachtig. We hadden expres al niks tegen hem gezegd, de dag ervoor, want anders slaapt ie die nact meteen weer heel slecht van de zenuwen en opwinding.
's Ochtends ging ik lekker samen met Q naar het stadshart om een cadeautje voor Kylie te kopen, ik wist al wel wat ik wilde hebben, maar had nog geen tijd gehad om het te halen. Was wel even gezellig met alleen Quinten, dan merk je echt dat ie al groot wordt. We gingen ook nog even een "krabburger" eten bij de Mac en daar zat een oudere meneer. Quinten vond hem erg interessant, want hij heeft de hele tijd met hem zitten praten. Hij ging bijvoorbeeld vragen of hij opa was en ging hem op een gegeven moment ook zo noemen. Ook kwam er later een oudere vrouw binnen die overigens niet bij "opa" hoorde en toen ging Q aan hem vragen of dat z'n oma was, zo grappig. Ik schaamde me eerst wel een beetje, want ja, je weet natuurlijk niet of die mensen daar wel op zitten te wachten, maar die meneer vond het helemaal niet erg gelukkig.

Op de verjaardag was het weer heel gezellig, de ukjes hebben zich prima vermaakt en wij werden ook goed verzorgd met lekkere hapjes en drankjes. Vooral Jayms heeft daar weer schandalig zitten vreten, ik had al expres z'n "me hungry" hemd van Koekiemonster aangedaan, want dat was wel zo toepasselijk. Iedereen verbaast zich altijd over hoeveel hij kan eten en ook zonder te spugen. We moesten wel op tijd weer weg, want we zouden ook nog bij Bas langs gaan in het ziekenhuis en bij het afscheid, kregen J en Q een zakje met cadeautjes en een lolly mee, heel lief en ze waren er helemaal gelukkig mee.

Bij Bas 2 was het ook wel even gezellig, voor mijn gevoel gaat het heel goed met hem, alleen je merkte wel echt dat hij graag weg wil uit het ziekenhuis. Heel logisch, want hij zit daar tussen allemaal bejaarden en voelt zich gewoon goed en hij weet dat z'n gezin hem thuis ook mist en hij mist ze natuurlijk ook. Vandaag gaan ze weer wat onderzoeken doen en dan is het weer even de op uitslag wachten en hopelijk krijgt hij dan snel een ICD, want hoe eerder hij naar huis kan, hoe beter z'n herstel vast is als ze lekker met z'n 4tjes kunnen genieten van elkaar..

Voor de gelegenheid hebben we ook Quinten gedecoreerd met tattoo's aangezien hij vorige week aan ons vroeg of hij ook een tatoeage mocht en wij hem daar nog net ff te jong voor vinden, hahaha..
Helemaal trots als een pauw was ie met z'n 2 tattoo's en het staat hem nog goed ook!!


Q met z'n tattoo's

Jayms is tegenwoordig helemaal gek van Dora en Diego, het is zelfs zo erg dat hij ook echt niks anders wil doen zoals douchen als één van die tekenfilms op de tv is. Niet dat ie heel de aflevering altijd afkijkt, want zoveel geduld heeft ie nou ook weer niet, maar soms gaat ie er even lekker voor zitten. En hij duimt niet, maar hij stopt dan heel z'n hand in z'n mond als een soort van ontspanning.


J's favo tv-kijk-houding

Quinten is de laatste tijd weer heel goed bezig met zindelijk worden. Overdag als we thuis zijn, dan loopt ie eigenlijk de hele dag zonder luier en poept en plast ie op de wc, ook als ie een boxershort aan heeft, dus das al heel goed. We hebben nu met hem afgesproken dat als ie 's nachts ook droog blijft, dat hij dan een garage mag hebben. Hij wil er graag net zo eentje hebben als die van Kylie, want die vond ie helemaal geweldig en vraagt er dan ook elke keer naar als ie weer op de wc geweest is. Nu binnenkort maar proberen hoe het zonder luier gaat als we ergens heen gaan.

Ook kwam ik vandaag tijdens het internetsurfen weer op een filmpje dat mijn aandacht trok. Zoals iedereen wel weet, hou ik van eten en dan vooral lekker eten. Slaat eigenlijk ook nergens op, iedereen houdt van lekker eten, want niemand eet voor de lol iets wat je niet of niet zo lekker vindt. Anyway, wat ik bedoel is, ik hou van goede ingredienten enzo. Ook ben ik wel gek van de Amerikaanse keuken, ondanks dat ik er zelf nog nooit geweest ben, maar gelukkig zijn er ook een heleboel Amerikaanse gerechten hier verkrijgbaar zoals bijvoorbeeld Burger King, Subway en McDonalds ;)
En vandaag vond ik op YouTube een filmpje van een vent die een BigMac ging klonen, maar dan gewoon met producten die je in de supermarkt kunt halen en zo dus thuis je burger kunt maken. Dat was wel heel grappig om te zien en volgens mij smaakt ie ook nog echt hetzelfde als bij de Mac.



Die vent, Todd Wilbur, heeft dus al een heleboel boeken geschreven met daarin recepten van bekende restaurants, zo cool. Ik weet wel wat ik voor mijn verjaardag wil hebben, namelijk een kookboek van hem. Hier kun je z'n site vinden en hier andere filmpjes van optredens in shows zoals Oprah en "howto" filmpjes.

Read more...

J-talk

Deze keer eens geen Q-talk, das niet meer zo interessant omdat hij steeds beter gaat praten dus er komen ook steeds minder grappige variaties van woorden.
Jayms daarintegen gaat steeds meer leuke woorden praten, sinds hij ontdekt heeft dat het soms best nuttig is als mensen (lees: ouders/obers) je kunnen verstaan en begrijpen wat je bedoelt.
Sommige woorden kan ie wel goed zeggen zoals mama, papa, oma, opa, drinken, Diego, ja, nee, koek.. En sommige woorden geeft hij z'n eigen twist, hieronder even een lijstje met de bijbehorende vertaling:

M&M's = mettemes
auto's = tauttoos
banaan = mamaan
Dora = nnga
worst = wors
douchen = doessen
ik ook = kook

Dit is even een kleine greep, op dit moment kan ik even op niks anders meer komen, maar mocht er weer een helder moment zijn, dan vul ik het lijstje weer aan uiteraard.

Verder kwam ik vandaag op een filmpje met een grappig testje. Meestal ben ik wat huiverig als er bij een filmpje staat dat ze er niks over gaan vertellen, omdat ze dan de verrassing verklappen. Meestal zijn dat dan van die schrik-filmpjes en die hebben helaas altijd wel het gewenste effect bij mij, ik schrik me altijd de tandjes dus vandaar dat ik ze gewoon maar niet meer kijk als ik het vermoeden heb dat het zo'n soort filmpje is. Waarschijnlijk heb ik daardoor ook een heleboel leuke niet-schrik filmpjes gemist, dus vandaar dat ik vandaag maar weer eens een poging gewaagd heb om dit filmpje wel te bekijken (overigens wel met mijn handen half voor mijn ogen) en dit was geen schrik-film. Ik ga er niks over vertellen, want dan verklap ik misschien teveel en dan is het niet leuk meer. Ik zou zeggen, bekijk het filmpje en volg de aanwijzingen op. Ben benieuwd wat jullie ervan bakken. :)



Van de week moest ik even wat boodschapjes halen en meestal doe ik dat bij de AH bij ons in het winkelcentrum. De AH is echt mijn favo supermarkt, zoveel lekkere dingen, jammie.. Maar dan kijk ik dus altijd even of er al een nieuwe Allerhande is. Ik ben niet echt een keukenprinses en het alledaagse eten bereiden is ook zeker geen favoriete bezigheid van me, maar lekkere dingen maken vind ik wel leuk. En alle zoete dingen natuurlijk, behalve appeltaart, hahaha..
En deze keer was er weer een nieuwe, daar moest ik natuurlijk even lekker voor zitten. En zo kwam ik bij de rubriek vandekaart waarbij ze een populair recept van een eetgelegenheid uit een bepaald land plaatsen met een kleine beschrijving van het restaurant. Dit keer ging het stukje over Skillet, een rijbare Amerikaanse trailer die uitgerust is met een professionele keuken. Deze rijdt dan rond en verkoopt aparte bistro-achtige gerechten. Op hun site kun je checken wat het menu van deze week is en waar de trailer staat.
Het recept dat in de Allerhande stond is hun befaamde burger met baconjam. Klinkt helemaal lekker en zeker een ding wat weer op mijn sub-bucket list van Amerika kan, samen met IHOP. Als ik de menukaart van die keten bekijk, dan loopt het water al in mijn mond.
Op een één of andere manier bestaat min sub-bucket list van Amerika voornamelijk uit eten, ik mag wel eerst veel afvallen voordat ik daarheen ga, anders moet ik bijbetalen als ik terugvlieg.. ;)

Ik weet niet of het iemand opgevallen is, maar ik heb mijn "wazzup" verruild voor "tweets". Sinds enige tijd heb ik namelijk Twitter (voor de noobs (noob = iemand die niks van computers enz. weet) onder ons, Twitter is een site waar je je ei op kwijt kan, gewoon je dagelijkse/uurlijkse gedachten en gebeurtenissen kan delen met je volgers), want ik moet natuurlijk wel hip blijven.. ;)
Alleen heeft bij mijn weten verder niemand anders die ik goed ken Twitter en hopelijk heb ik daarom geen volgers (of ik ben gewoon ongelooflijk saai, hahaha) dus vandaar dat mijn tweets, zoals dat het, hier op mijn site verschijnen. Zo kan iedereen op de hoogte blijven van de onzin die ik graag met jullie deel.. ;)

Zo, weer wat vers leesmateriaal, ik ga even lekker douchen, want het is bloody hot vandaag en ik wil graag fris en fruitig zijn voordat ik Bas z'n schouders ga masseren. Hij heeft namelijk vanmiddag een aanrijding gehad. Iemand besloot ineens naar links te gaan, waardoor iedereen ineens hard moest remmen en er zo dus 2 auto's bovenop Bas z'n achterkant knalde. Gelukkig heeft hij op spierpijn na geen verwondingen, alleen de auto was flink gedeukt, maar we hebben alweer een vervangende auto gekregen nl. een Toyota Yaris. En daarna ga ik lekker mijn beker met caramel biscuit en cream ijs verorberen.. :D
Have a nice weekend!!

Read more...

Bewogen week

In één van mijn eerdere blogs had ik beloofd om elke week een nieuwe blog te schrijven, maar die belofte heb ik helaas alweer moeten verbreken door enkele gelukkige en ongelukkige omstandigheden..

Het begon allemaal op 23 juni, rond kwart over 7 's avonds. Toen kregen we een belletje van Bas 2 (ik noem hem weer even Bas 2 om verwarring te voorkomen, voor de duidelijkheid, het gaat dus om de Bas van Suzanne en niet "mijn" Bas(tiaan)) over het verloop van het verloskundige-bezoek van Suzanne. Ze was natuurlijk de 29e juni uitgerekend en de kleine was al aan de grote kant dus het was de bedoeling dat ze gestript zou worden, wat dan hopelijk de inleiding van de bevalling zou zijn, voordat de baby te groot zou worden.
Heel verrassend was dan ook, ook voor Bas 2 en Suzanne zelf, dat ze niet gestript kon worden.. en niet omdat de baarmoedermond niet ver genoeg verstreken was, maar omdat ze al 5cm ontsluiting bleek te hebben!! Ze had verder niet echt pijnlijke weeën gehad, alleen wat harde buiken, maar niks noemenswaardigs.. (of ze is gewoon een keiharde bikkel.. ;))
En daarna ging het eigenlijk heel snel, ze hadden eerst nog bij de ouders van Bas 2 wat gegeten toen Suzanne pijn in haar rug kreeg en Bas 2 besloot om samen naar het ziekenhuis te gaan, tot groot ongenoegen van Suus, want die wilde eerst nog graag even de Pfaffs kijken.
Dat feestje ging helaas niet door, want om 20.25 had ze persweeën en om 20.33 mochten ze zich de trotse ouders van hun jongste zoon Finn noemen!!
Ondanks de supersnelle bevalling was het toch nog een flinke kerel van 56 cm lang en 4830 gram.
Bij deze nog een keer van harte gefeliciteerd namens ons gezin! En wat een mooi mannetje weer, hij lijkt echt sprekend op Mitchell als baby, dezelfde schattige bolle wangetjes en hij heeft zelfs af en toe dezelfde blik als Mitchell.

Lekker aan t chillen bij de kraamverzorgster

Hij moest nog wel even in het ziekenhuis blijven, omdat ze graag z'n suiker in de gaten wilden houden vanwege zijn hoge geboortegewicht, maar dat is gewoon een standaard iets. Dat wisten ze gelukkig al van tevoren en is het niet zo'n teleurstelling als je erachter komt dat je niet meteen naar huis mag. Gelukkig mochten ze zaterdag wel lekker naar huis, eindelijk genieten met z'n 4tjes.. of althans, in die illusie waren we allemaal bleek later..

Zondagochtend waren we even langs gegaan met ons gezin bij Bas 2 en Suzanne, niet te lang natuurlijk, want onze knullen zijn helaas niet altijd (eigenlijk zelden) even rustig en Finn moest natuurlijk ook nog ff bijkomen van het hele gebeuren rondom zijn geboorte en hetzelfde geldt natuurlijk voor Bas 2, Suzanne en Mitchell.

Soms als ik op het balkon zit dan hoor ik de bovenbuurvrouw wel eens met haar kids, die zijn rond dezelfde leeftijd als Q en J en die zijn zo heerlijk rustig, dat ik me wel eens afvraag wat ik nou verkeerd doe, dat die van mij zo ADHD zijn, hahaha..

Anyway, alles okee dus je begrijpt wel dat ik me al een naar voorgevoel kreeg toen om 03.05 's die nacht mijn telefoon ging en ik de foto van Suus en haar naam in mijn schermpje zag staan. Heel toevallig waren Bas en ik net pas weer in slaap aan het vallen, want Q was ook al een paar keer uit bed gekomen en wilde niet slapen in z'n eigen bed dus vooruit dan maar weer, hij mocht bij ons slapen. Het was dat ik nog aan het doezelen was, anders had ik waarschijnlijk het trillen van de telefoon niet gehoord aangezien hij nog op stil stond. De meeste mensen slapen 's nachts dus als er dan iemand belt dan weet je eigenlijk al dat er wat aan de hand is. Ik schrok en dacht dat er iets met Finn was, hele rampscenario's vliegen er in 1 seconde al door je hoofd heen.
Maar hetgene wat Suus tegen mij zei door de telefoon was absoluut niet iets dat door mijn hoofd gevlogen was, ze vroeg of ik naar haar toe wilde komen, want Bas 2 had een hartaanval.. De angst en serieusheid in haar stem zorgde ervoor dat ik meteen uit bed sprong en al mijn kleding aan aan het trekken was en ondertussen Bas op de hoogte bracht die op zijn beurt besloot om in mijn plaats daarheen te gaan. Quinten schrok natuurlijk ook van onze reactie dus die raakte ook een beetje in de paniek. Ik wist natuurlijk niet of Suus al 112 gebeld had, ging er vanuit van wel, maar had toch nog maar even voor de zekerheid gebeld en de mevrouw aan de lijn kon me vertellen dat ze er inderdaad al bezig waren, maar dat ze nog niks kon zeggen over de toestand van Bas 2.
Inmiddels was Bas daar ook gearriveerd en die kon me vertellen dat Bas 2 een hartstilstand gehad had en dat hij met de ambulance samen met z'n moeder en met Suus naar het Leyenburg ziekenhuis gebracht werd.
Vanaf toen was het afwachten op meer en hopelijk beter nieuws.
Ik was wel weer in bed gaan liggen met Quinten, maar was zo geshockeerd dat er van slapen natuurlijk niks meer terecht kwam. Kim en Brenda waren zo lief om Q en J mee te nemen, zodat ik ook naar het huis van Bas 2 en Suus kon, want Mitchell en Finn hadden gelukkig weinig meegekregen van alles en Suus was inmiddels ook weer even thuis.
Ze vertelde hoe het gegaan was 's nachts met Bas 2, ik hoop dat ik het goed opschrijf.. Finn was 's nachts voor z'n flesje gekomen en Bas 2 ging hem die beneden geven. Hij wilde eigenlijk daarna ook beneden blijven zodat Suus ff kon slapen, maar gelukkig kwam hij toch naar boven om Finn weer in z'n wiegje te leggen, die overigens bij hen op de kamer stond. En toen gebeurde het, Bas 2zakte in elkaar en viel met wieg, Finn en al op de grond. Daar schrok Suus natuurlijk van, maar die dacht in eerste instantie dat Bas 2 flauw viel dus ze legde eerste Finn op het bed, die natuurlijk was gaan huilen van z'n val. Even later maakte ze zich toch wel zorgen over Bas 2 en besloot maar 112 te bellen. Die vroegen of hij nog ademde en zo niet, dan moest ze weer terugbellen en gaan reanimeren. Dat heeft ze gelukkig gedaan en ondertussen had ze ook Bas 2 z'n ouders nog ingelicht dus die waren er ook binnen 5 minuten en konden het reanimeren overnemen. Thank god was de ambulance er ook snel en hebben ze z'n hart weer aan de praat gekregen met een defibrillator, maar om hem stabiel te houden,hebben ze hem met een brandweerwagen via Mitchells raam naar buiten getakeld.
Eenmaal in het ziekenhuis hebben ze z'n lichaam afgekoeld tot zo'n 33 graden en hem kunstmatig in slaap gehouden voor 24 uur lang, om zo eventuele hersenschade door zuurstoftekort te beperken.
Een heel angstige tijd, vooral omdat je niet weet of hij uberhaupt wel weer wakker wordt en zo ja, hoe komt hij er dan uit.. Vooral voor z'n ouders, zusje en natuurlijk Suus moet het echt verschrikkelijk geweest zijn, want dat was het al voor ons, die onzekere periode. En niemand geloofde ook wat er gebeurd was, iedereen stond zo perplex, dat zoiets gebeurt bij een gezonde jongen van 27, dat is iets wat niet hoort natuurlijk and of all people, waarom Bas 2 die altijd voor iedereen klaar staat?! Antwoorden krijg je helaas nooit op zulke vragen.. :(

Na die 24 uur werd zijn lichaam langzaam weer opgewarmd en toen hij op de juiste temperatuur was, werd hij weer van de narcose afgehaald en wonder boven wonder werd hij al na 5 minuten wakker. Hij herkende gelukkig ook meteen iedereen en ze kon hij ook zelf ademen. Hij had alleen wel een longontsteking opgelopen door het reanimeren, maar dat kon gelukkig snel verholpen worden met antibiotica.

En gelukkig kan ik zeggen dat het naar omstandigheden goed met hem gaat. z'n lichamelijk functies pakken alles weer goed op, alleen z'n korte termijngeheugen moet weer ff op gang komen. Af en toe vergeet hij dingen die tegen hem gezegd zijn en hij kan zich bv. de geboorte van Finn niet meer herinneren, maar ik denk dat dat weer helemaal goed kan komen, want hij doet het al zo goed als je je bedenkt dat het pas een week geleden gebeurd is.

Naar alle waarschijnlijkheid heeft hij een hartritmestoornis en krijgt hij een ICD (implanteerbare interne defibrillator), een apparaatje dat een paar stroomstootjes geeft aan het hart als deze er onverhoopt ineens weer me stopt. Eigenlijk hetzelfde als een AED (automatische externe defibrillator) alleen is deze dan aangesloten op je hart en zit in je lichaam onder je sleutelbeen.

Volgens mij is het een beetje een blurry verhaal geworden en misschien heb ik het ook wel verkeerd verteld, het is nog steeds een beetje een onwerkelijk voor ons allemaal denk ik.
Bas en ik zijn in ieder geval zo blij dat Bas 2 er nog gewoon is en we zijn supertrots op Suzanne dat ze zo geweldig gereageerd heeft op de situatie, en uiteraard ook Bas 2 z'n ouders en iedereen die Suus en die kleintjes opvangt en dat mag best wel even gezegd worden!!
En voor San, je doet het super als verse mama en ondertussen als vrouw voor Bas!! Vergeet jezelf niet af en toe he, en aarzel vooral niet als je onze hulp nodig hebt, we staan altijd voor jullie klaar, al is het maar om je ff te brengen, om op te passen of voor wat gezelschap, laat het gewoon ff weten! Grote dikke knuffel van ons (van de week stuur ik Q wel ff langs, hij kan hele speciale feel-good-knuffels geven)!! :)

Read more...